Стихотворение нашего детства

Бидны заахан байхад
Бахтай цаг байгаа даа.
Башнаг гутлаа углаад
Боролтороо, тэнэж явахач.

Зуны сайхан цагт
Зумбар барихы гарахавдь.
Баар, мохь жажалж,
Баатар хүйхэрнүүд гүйгдөө.


Бороо орход сандаальтай,
Бүх гээчэнь жэгтэй.
Хүлд заадаж барихад
Хоншоорын хайчлаад үмсэхэч.

Цыцэн цамц оюулхадаа
Цэвэрхэныгээ гайхахач юрдөө.
Голы эрьеэр гараж
Гоогод мандир цуглуулхавдь.

Үнсэнд булсан епоошхоо
Үдэртөө хэд барихач.
Цагаан сахар буталж,,
Цаг зуур хуваахавдь.

Шэл цуглуулж нилээн
Шорой малтаж явагдаа.
Бэчэг, үзэг мэдкүй болоод
Багш болох дуртай байхавдь.

Цахлайтасан бор нюүртэй,
Саарьтай гараар эдиж,
Жэвтэй баанханаас ууж,
Жаргалтай хүнүүд босоовдь.

Мы тогда не знали что такое деньги, и росли счастливыми и здоровыми. Времена меняются, люди остаются теми же только меняется МЫШЛЕНИЕ! Друзья, кому интересно, пишите мне.